اثربخشی سیاست های تحریک تقاضای اسمی در اقتصاد ایران (شیب کوتاه مدت منحنی فیلیپس در اقتصاد ایران)

 هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین تقاضای اسمی و تولید حقیقی در اقتصاد ایران، در یک بازه زمانی پنجاه ساله است. به ویژه در این تحقیق بررسی خواهیم کرد که آیا این رابطه در طول پنج دهه گذشته دستخوش تغییر شده است یا خیر. مشاهدات ما نشان از وجود رابطه ای معنا دار و قوی بین تولید و تقاضا در سال های پیش از دهه 1350 دارد. پس از یک شکست ساختاری در مقطع ۱۳۵۲، از اثرپذیری تولید حقیقی از تقاضای اسمی در فاصله سال های ۱۳۵۲ تا ۱۳۷۰ کاسته می شود. سپس از سال ۱۳۷۱، رابطه تولید و تقاضا در اقتصاد ایران کاملاً فرو می ریزد. مشاهدات بعدی نشان می دهد که عامل موثر در شکست ساختاری این رابطه در سال ۱۳۵۲، تغییر در سازوکار اطلاعاتی موجود در بازارهاست (سازوکار اطلاعات ناکامل) و عامل اصلی در شکست ساختاری دوم، تغییر در چسبندگی قیمت ها و در نتیجه، افزایش متوسط نرخ تورم است. طبقه‌بندی E13، E12، E24، E52، E32 : JEL تاریخ دریافت مقاله: ۱۳۹۰/۱۱/۱۱                      تاریخ پذیرش مقاله: ۱۳۹۱/۵/۲۴